Απλά μαθηματικά

 

 

 

Ξύπνησα ένα όχι και τόσο μακρινό πρωινό
με έναν όχι και τόσο άγνωστο άνθρωπο δίπλα μου
σε ένα όχι και τόσο μεγάλο δωμάτιο
προσπαθώντας να θυμηθώ πως έφτασα ως εδώ
γιατί κάνω αυτά που κάνω
γιατί θέλω αυτά που θέλω
τις Κυριακές πάντα βιαζόμουν να ζήσω
τα ρολόγια τρέχουν πιο γρήγορα για κάποιο λόγο
και αυτή η μέρα σου αφήνει μια άσχημη γεύση, χωρίς
να έχει συμβεί κάτι αληθινά άσχημο, ίσως πάλι
να είναι η γεύση της ελπίδας στα χείλη μας
που χάλασε κρεμασμένη εκεί τόσο καιρό
τόοοοοση διαστροφή στον έρωτα
τα μόνα όρια που υπάρχουν είναι
αυτά που βάζουμε εμείς στον εαυτό μας
αλλά το γνωρίζεις ήδη αυτό
ίσως όλα τα παραπάνω να έβγαζαν νόημα
θα βγάλουν νόημα, στο υπόσχομαι
κάποια μέρα που ίσως να είναι Κυριακή,
δεν καταλαβαίνεις και είναι καλύτερα
έτσι, πίστεψέ με, ίσως όταν πάψεις να ελπίζεις
όλα καθαρίζουν και γίνονται πιο απλά,
δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί, ίσως μια μέρα
να φτάσω, αλλά μέχρι τότε
ίσως να γείρω λίγο το κεφάλι μου για να
σε προσέξω καλύτερα, το συνηθίζω αυτό,
ίσως πάλι να μην το κάνω, καμιά φορά
αρκεί ίσως ένα όνειρο και ένα μικρό στραβοπάτημα
στις σκάλες, ανάμεσα δεύτερο και τρίτο όροφο,
για να σκορπίσεις ξαφνικά ότι με κόπο μάζευες
τόσα χρόνια : ___________________ .